Leiden na een lastige dag

Den Briel, wie kent het stadje niet. Vooral vanwege 1 april.
Maar dat Wubbo Ockels daar vroeger in de nauwe straatjes speelde, is minder bekend.
Het stadje wordt gedomineerd door de Sint Catharijnetoren en het verhaal gaat dat Koning Willem III, gehuwd met prinses Mary, op een dag dacht: de groeten, ik ga weg.
En hij vertrok, richting Engeland.
Vanaf deze toren bedroefd nagestaard door zijn echtgenote.
Ja, dat waren nog eens tijden in 1688.
Vanaf den Briel liep de route via de Maasvlakte.
Daar had ik geen zin in.
Dus nam ik de pont richting Maassluis en fietste heerlijk langs de Nieuwe Waterweg naar zee, richting vrienden in Poeldijk.
We spraken af na de lunch samen op te fietsen richting Scheveningen. Maar na 200 meter hoorde ik iets tikken en bleek er een halve kraaienpoot in m'n band te zitten.
Lek natuurlijk.
Gelukkig zijn deze vrienden techneuten én ervaren fietsers, dus in no time was er een nieuwe binnen-en buitenband gehaald, omgelegd en opgepompt.
Wat was ik blij!
Dus toen toch maar ons fietstochtje afgemaakt, maar eenmaal in Scheveningen was het niet meer te doen.
Filerijden, drukte alom. Overal scooters en badgasten.
Dus ik scheurde door Scheveningen achter de vrienden aan zonder een glimp van het Kurhaus op te vangen.
Maar uiteindelijk kwamen we in de heerlijk rustige achtertuin van de huidige Willem aan, dronken wat en namen afscheid.
Ik reed door en de grootste uitdaging van deze dag was om een slaapplaats te vinden.
Uiteindelijk belandde ik in Leiden, waar ik op deze prachtige avond achter een lekker biertje op een heerlijk terras zit. Na 80 km.
Jullie horen weer van me!