Twente deel 2

Noodgedwongen fietste ik gisteren een rondje van zo'n 60 km door Twente.
Het is overal zo verschrikkelijk druk dat er geen hotelkamer meer te krijgen is, maar in Ootmarsum kon ik nog net de laatste kamer boeken.
En dus bracht ik meer tijd door zoekend naar een hotel op een bankje in Hengelo, dan op de fiets.
Maar het zonnetje scheen, ik bezag de mens en verbaas me dan altijd weer over zoveel variëteiten.
Kortom, ik zat daar goed, in Hengelo, bekend van de Akzo en de textielindustrie, die vanaf 1955 verloren ging door modernere bedrijven in het buitenland.
Eenmaal weer op de fiets genoot ik van het Twentse landschap.

Wat is het hier mooi.
Glooiende maisvelden en mooie waterloopjes waarvan met name de Dinkel, stromend door het natuurgebied Lutterzand prachtige kleuren geeft aan de natuur.
Ik fietste langs stoffige kerkepaden, waar twee zusjes in deze vroeger zo arme streek het met maar één paar schoenen moesten doen. Waardoor de één zondags naar de vroege en de ander 's avonds naar de hoogmis kon gaan. Onderweg ruilden ze dan van schoeisel.
Nog meer verhalen bij het Klöpkeshoes.
Daarin woonden vroeger ongehuwde vrouwen op het erf van een boer.
Deze "klöpkes" stimuleerden de bevolking, door middel van kloppen op de deur, naar de kerk te gaan. Ze waren afhankelijk van giften en verdienden er met verstelwerk nog wat bij.
Nou, dan heeft deze ongehuwde vrouw het beter voor elkaar. Elke dag een eindje fietsen, slapen in een hotel, een prima maaltijd en zeker niet afhankelijk van giften.
Jullie horen weer van me!