Het was niet alleen de hitte die me uit Brabant verdreef.
Er was een familiefeest georganiseerd en wat bof je dan als je, zoals mijn broer, 60 wordt en je kunt je hele familie trakteren op zon, zee, zwoele avonden, boottochtjes en een bbq die niet in het water valt.
En als je er dan toch bent, dan fiets je de dag daarop naar België. Knokke om precies te zijn.
En mensen wat viel dat tegen na die mooie kust van Zeeland.
Of je moet van friettenten, flats en shoppen houden. Dan zit je daar goed.
Niks voor mij, dus snel terug naar Cadzand, waar in 2004 de Wereldvredevlam is ontstoken en de in de buurt staande boom met honderden wensplankjes is behangen.
Ach, die boom heeft 2 Wereldoorlogen, de Watersnoodramp en de Eikenprocessierups overleefd. Wat heeft die nou nog te wensen zou je zeggen.
Op de terugweg vond ik in een piepklein dorpje een kunstatelier en daar kocht ik een zgn. heksenbol. In vroeger tijden werden deze gebruikt om bloem- en kruidentuin te vrijwaren van insecten en het vee te beschermen tegen roofvogels. Deze bollen werden dan geschonken aan een kersvers bruidspaar die ze vervolgens tegen het huis zette om ze tegen kwade geesten te beschermen.
Een bruiloft zit er voor mij niet meer in, dus heb ik 'm mezelf maar kado gedaan.
Kust Zeeland
Kust België
Wereldvredevlam
Wensboom
Heksenbol
Reactie plaatsen
Reacties
Was weer een leuk feestje Betty en dat weer erbij, een cadeautje. Erg hè die kusten meet die vreettenten, ja je moet er een liefhebben van zijn, ons ook niet gezien, we zien liever natuur. Die heksenbol, ik had er nog nooit van gehoord maar ze zien er decoratief uit, je hebt de mooiste uitgezocht? Geniet maar weer verder.