Dolce Via deel 2

De camping waar ik vannacht sliep, ligt tegenover de kerncentrale van Crues.

Niet de meest mooie plek en een aanslag op de natuur in deze omgeving.

Maar diezelfde natuur heeft zich niet helemaal gewonnen gegeven en liet me vandaag wonderschone plekjes zien.

De Via Rhone, een oude spoorlijn waar vroeger van alles uit deze vruchtbare streek op werd vervoerd, zoals fruit, kastanjes, varkens, geiten, kaas, hout, en zelfs bronwater, liep namelijk door dit gebied.

Ik stak voor de zoveelste keer een brug over de Rhone over, liet in het mooie oude stadje Voulte even m'n bandjes oppompen door een aardige fietsenmaker en ging verder op de Dolce Via die me bijna helemaal tot aan de camper bracht.

Op deze route wordt de geschiedenis van Frankrijk verteld door middel van borden die het verhaal in 'Jean en Jeanneke' taal weergeven.

Op deze manier had ik de geschiedenislessen van vroeger ook wel doorstaan.

Aan het eind van de middag kwam ik, na een kleine 600 km, weer bij m'n camper aan.

Steeds als ik zo'n fietstocht heb gemaakt, heb ik het gevoel dat ik een reset heb gekregen.
De ontmoetingen, de mooie verhalen, de natuur, de niet afgeleide gedachten, de mooie steden, de zwoele avonden.
Ik kan er geen genoeg van krijgen.

En daarom nu weer verder naar het zuiden met de camper.

Zodra ik weer inspiratie heb, begin ik weer met m’n verhaaltjes.
Tot dan!