Een slechte bui

Nou, dat was me het dagje wel.

Liet ik eerst 2 schaaltjes aan diggelen vallen vanmorgen, 30 minuten na vertrek uit Uchaux raak ik met de buitenspiegel een tak.

Niks aan de hand, even bijbuigen op een parkeerplaats.

Maar na 10 km zie ik opeens een barst verschijnen. Duct tape doet wonderen dan.

Was ik net lekker op weg, via een route binnendoor, loop ik opeens vast in het centrum van Aix-en-Provence.

Dan toch maar terug en via de tolweg naar Saint Tropez.

Ben ik net op snelheid, begint m'n dakraam te klapperen, aangemoedigd door de wind bij 110 km per uur.

Weer stoppen, dakraam dicht, ff lunchen en weer weg.

Dan gaat het 80 km goed.

Maar ik zag 'm al verschijnen.

De onweersbui die donder, bliksem, hagel en overstroomde wegen zou veroorzaken.

Een auto, gecrasht in de berm, maakte me al alerter, maar toen moest de hel nog beginnen.
Ik ben niet gauw bang, maar ik heb heel veel schietgebedjes gedaan onderweg.

Na 26 km werd de lucht wat lichter, haalde ik opgelucht adem en eenmaal in St. Maxime zag ik dat daar de straten overstroomd waren en dus reed ik door een rivier het dorp uit.

Eenmaal veilig op de camping hoorde ik van de buren dat de camping via de omroepinstallatie had gewaarschuwd voor slecht weer.

Nou, ik kan het beamen. 

En dan te weten dat vrienden, die me vandaag graag mee naar Spanje hadden genomen met een wijntje in de zon zitten.

Ach, je krijgt wat je verdient, maar een Pastis doet wonderen....